Stadswandeling

 Geschiedenis

 Binnendieze

 Sint-Janskathedraal

 's-Hertogenbosch

  De Monumenten

  De Kerken

  De Standbeelden

  De Straten van 's-Hertogenbosch

  Het Stadhuis

  Jeroen Bosch Ziekenhuis

  Jheronimus Bosch

  De Gevelgedichten

  De Gevelstenen

  Bossche Markten

  Partnersteden

  Toeristische informatie

 Vestingstad in het groen

 Bossche wijken

 Oeteldonk

 Evenementen

       

's-Hertogenbosch

Jeroen Bosch Ziekenhuis

       

Jeroen Bosch Ziekenhuis: van vijf ziekenhuizen naar één.

     

Door vergaande bezuinigingen in de gezondheidszorg in 1987 leek het onvermijdelijk dat het Carolus Ziekenhuis zou moeten sluiten. Fusie met het Liduina Ziekenhuis in Boxtel heeft dit voorkomen. De beide ziekenhuizen gingen samen verder onder de naam Carolus-Liduina Ziekenhuis.

     

Ook door de bezuinigingsmaatregel halverwege de jaren tachtig van de twintigste eeuw, waarbij de regio 's-Hertogenbosch 250 bedden moest 

inleveren, leidde tot een fusie tussen het Groot Ziekengasthuis en het Willem-Alexander Ziekenhuis. Op 6 januari 1990 is de oprichting van het Bosch Medicentrum een feit.

      

Het Bommels Gasthuis voor het grootste deel van de zeven eeuwen dat het nu bestaat, is er vanuit het Gasthuis zorg geboden. Toen het Bosch Medicentrum het Bommels Gasthuis in 1995 overnam, was er een verpleeghuis gevestigd waaraan een polikliniek en een laboratorium waren verbonden.

        

Verdeling van het ziekenhuis over twee locaties blijkt inefficiënt, het Bosch Medicentrum wil daarom één gebouw waarin beide locaties samengevoegd kunnen worden. De overheid stelt als voorwaarde voor nieuwbouw nauwere samenwerking met het Carolus-Liduina Ziekenhuis. In 2002 is deze fusie een feit en gaat het Bosch Medicentrum op in het Jeroen Bosch Ziekenhuis.

          

Op de locatie van het Willem-Alexander Ziekenhuis werd in 2009 en 2010 een geheel nieuw ziekenhuis gebouwd, dat groot genoeg was om de drie voormalige locaties in 's-Hertogenbosch te vervangen. De nieuwbouw werd opgeleverd in december 2010 met een capaciteit krijgen van 704 bedden. Tot het complex behoren ook de nieuwbouw van het Regionaal Gezondheid Centrum, een instelling voor psychiatrische patiënten, en Revalidatie Centrum de Tolbrug. De verhuizing vond plaats in april en mei 2011, waarna de officiële opening op 24 juni volgde.

         

 Bron: stadsarchief   

De geschiedenis van het Groot Ziekengasthuis gaat terug tot de late middeleeuwen. Al vanaf 1274 werd er melding gemaakt van een ziekenhuis dat voorzag in medische zorg voor de armen van ’s-Hertogenbosch. Daarmee is het een van de oudste ziekenhuizen van Nederland. Omdat het in de tijd het enige gasthuis was in de stad, mocht het niemand uitsluiten. Dat betekende dat naast zieken, bejaarden en invaliden ook reizigers, bedevaartgangers en zwervers er onderdak vonden. Volgens een document uit 1540 werkte het gasthuis voor ‘alle arme, crance, miserabele personen soo mans ende vrouwe, die op de straeten niet gegaen konnen’. Aanvankelijk was de verzorging in handen van de gasthuiszusters. In 1629, bij de inname van ’s-Hertogenbosch  door Frederik Hendrik, werden de zusters vervangen door lekenpersoneel. Sinds 1880 werden de zieken verzorgd door de zusters van de heilige Carolus Borromeus (de zusters van Trier). Op het einde van de 19de eeuw beantwoordden de ziekenhuisgebouwen niet meer aan de toenmalige normen van de medische wetenschap. Vanaf 1888 werd een vernieuwing ingezet met de bouw van een polikliniek. In de vroege 20ste eeuw werden een aantal ‘moderne gebouwen’ opgetrokken zoals een nieuw ziekenhuis, een zusterhuis met kapel en een paviljoen voor patiënten die leden aan besmettelijke ziekten. In 1974 is het nieuwe grote ziekenhuis aan de Zuid-Willemsvaart gebouwd, Al snel rezen er parkeerproblemen en ontstond er, binnen het geheel nieuwe ziekenhuis, opnieuw ruimtegebrek. Het ziekenhuis is tot 2011 een soort burcht in de binnenstad van ’s-Hertogenbosch gebleven.

         

Carolusziekenhuis De Barmhartige zusters van de H. Carolus Borromeus, de ‘Borromäerinnen’ uit Trier, zochten vanaf 1874 een veilig onderkomen in Nederland vanwege in Duitsland het voor religieuzen door de kulturkampf in 1872 onmogelijk gemaakt het werk nog uit te voeren. Religieuzen, die

werkzaam waren in onderwijs of ziekenzorg werden uit Duitsland verdreven. Tegelijkertijd liet in 's-Hertogenbosch de verpleging door lekenpersoneel ernstig te wensen over.

       

Dank zij bemiddeling van de zeer godsdienstige Bosschenaar J.A. de Kort kochten ze een terrein aan de Jan Heinsstraat, aan het ‘Plein’. Op 12 mei 1876 namen de zusters daar hun intrek in een herenhuis met een grote tuin. De voormalige looierij ernaast werd afgebroken en vervangen door een nieuw gebouw. Verder waren er een achterhuis en een koetshuis. Zo ontstond het Carolusgesticht, waarvan de gebouwen tot 1877 voortdurend werden aangepast. W. van Aalst breidde het gesticht in 1892 uit. Op 25 juni 1905 begonnen de voorbereidingen voor de Jozefbouw naar plannen van J. Dony, waarin nieuwe klassenafdelingen, waskamers en een desinfecteerinrichting waren opgenomen. Bovendien werd de tuin vergroot. In 1912 bouwde men daar een H. Hartkapelletje. Na de dood van J. de Kort in 1920 betrokken de dienstmeisjes zijn woonhuis aan de Dieze, ze woonden er tot 1968. Architect F.J. Vervest bouwde in 1930 aan het gebouw uit 1892 een modern ziekenhuis. In 1936 werden er ruimten vrijgemaakt voor een nieuw noviciaat, dat tot 1967 57 zusters met eeuwige professie heeft voortgebracht. Jos Margry uit

  Bron: stadsarchief   

Rotterdam bouwde in 1953 een nieuwe röntgenafdeling, een aula en een kinderafdeling. Ook werden de kamers vergroot. Onder leiding van Jos C.A. Schijvens en K. Verberk bouwde men tussen 1961 en 1966 een groot klooster met kapel. In de jaren '70 bleek dat de behuizing voor het Carolusziekenhuis aan de Jan Heinsstraat te klein geworden was, er waren op die locatie geen uitbreidingsmogelijkheden en de ligging was onpraktisch. Zodoende werd er voor een andere locatie gekozen in de nieuwe wijk de Herven. In 1976 werd het ziekenhuis geopend. In 2011 werd het gebouw aan de Herven gesloopt om plaats te maken voor woningbouw.

       

Ziekenhuis St. Joan de Deo is gesticht door de Broeders van Barmhartigheid van Montabaur (opgericht door Peter Lötschert in 1856 onder de zinspreuk "Caritas Christi Urget Nos" (de Liefde van Christus spoort ons aan). Van 1905 tot 1955 was de Bossche nederzetting tevens het noviciaat der congregatie en vonden jonge kloosterlingen er hun verpleegopleiding. Pas in 1914 werd het ziekenhuis aan de Papenhulst gebouwd (in 1912 was de oude bebouwing gesloopt). De plechtige inzegening vond plaats op 4 oktober 1915. In medische studieboeken rond 1927 werd de operatieafdeling tot de modernste ten voorbeeld gesteld in Nederland. Eind 1963 stoppen de broeders met het exploiteren van dit ziekenhuis. Ze leggen zich toe op 'missieactiviteiten' in Afrika en geven de taken over aan de Zusters van de Heilige Carolus Borromeus Van de Carolusziekenhuis. Op dat moment telde 'Joan de Deo' nog 100 personeelsleden (waaronder 16 religieuzen) en had het ziekenhuis een capaciteit van 110 bedden. Vanaf 1963 staat het pand bekend als Carolus II.

        

Willem-Alexander Ziekenhuis een lange geschiedenis ging aan de opening van het 'protestants ziekenhuis' vooraf. De Kerkenraad van de Hervormde Gemeente van 's-Hertogenbosch besloot in 1883 dat het niet langer verantwoord was dat protestanten werden verpleegd in het Groot Ziekengasthuis. Het was namelijk al meermalen voorgekomen dat gemeenteleden tijdens hun verblijf in het gasthuis waren overgegaan tot het katholieke geloof. Na lang sparen en veel vergaderen werd het ziekenhuis met protestantse signatuur in 1914 dan eindelijk geopend. Op 31 januari 1974 werd het Bastion -

 het oude ziekenhuis - verlaten en werden de patiënten overgebracht naar het nieuwe gebouw aan de Deutersestraat.

home

2Volgende

Website informatieGastenboek

Foto's copyright © bij groetenuitdenbosch.nl